بر اساس علاقمندی خود بازی بسازید

موضوعی که می‌خواهم در این مطلب در موردش صحبت کنم بدون شک محدود به حوزه‌ی بازی‌سازی نیست و به نوعی باید هر کدام از ما برای مدتی هم که شده زمانی را صرف آن کنیم. این موضوع مسئله‌ی شناسایی علاقمندی‌های خودمان است. همه‌ی ما کم و بیش در زندگی و حداقل در نقاطی از آن مجبور شده‌ایم از علاقمندی‌هایمان دست بکشیم و به گفته‌ی دیگران(که امروز می‌دانم اشتباه بود) به دنبال واقعیت حال حاضر جامعه برویم. اما با تمامی این‌ها امروز می‌خواهیم در مورد این موضوع در دنیای بازی‌سازی و به خصوص بازی‌سازی مستقل صحبت کنیم. همراه من باشید.

پیکسل آرت فرصتی برای درخشیدن

حدودا چند روز از آشنایی عملی من با موضوع گرافیک پیکسلی می‌گذرد و کلا در این چند روز تنها چند ساعتی را روی این موضوع بصورت جدی صرف کرده‌ام اما واقعا از نتایج به دست آمده به نوعی شگفت زده شدم. البته نه اینکه خروجی موضوع محصولی عالی باشد بلکه برای کسی مثل من که امکانات طراحی‌های هنری رایج برایش فراهم نیست و به نوعی دست و بالم برای پیشرفت در این زمینه بسته است،‌ گرافیک پیکسلی می‌تواند یک راه نجات بخش در این زمینه باشد. پس بیایید با هم نگاهی به این موضوع بیاندازیم.

اشتباهات رایج‌: نمی توان از واقعیت فرار کرد!

یکی از دو راهی‌هایی که معمولا در مسیر هر بازی‌ساز مستقلی بوجود می‌آید مسئله‌ی تامین مالی و بخصوص تامین هزینه‌های جاری و روزانه‌ی خودش است. این مسئله با توجه به شرایط هر شخصی می‌تواند بسیار متفاوت باشد ولی خب برای اشخاصی همچون من که در گذر از سن ۲۴ سال است این مسئله شکل خیلی مهم‌تری به خودش گرفته است و به هر نحوی شده باید آن را حل نمایم. تا الان چندین بار در این تنگنا قرار گرفته‌ام که به هر روشی شده باید بین بازی‌سازی و نحوه‌ی تامین مخارج روزانه خودم تدبیری بیاندیشم. به نظر شما راه حل من برای این کار چگونه بوده است؟

اشتباهات رایج(2) : مثل بزرگان رفتار نکنیم!

وقتی صحبت از بازی و بازی سازی می شود برای همه ی ما اسم هایی از قبیل جی تی ای ،کال آف دیوتی  ، وارکرافت، کانتر ، خدای جنگ و ... در اول صف تجربیاتمان قرار می گیرد. حالا هم که می خواهیم قدمی در راستای بازی سازی برداریم آرزوی ساختن چنین بازی هایی همیشه درون ذهنمان قرار دارد. دور هم جمع می شویم ، سخت تلاش می کنیم و در انتها بازی می سازیم که تا حد ممکن شبیه به یکی از این بازی های بزرگ باشد، چرا که این بازی ها بزرگ اند و در عموم بازی بازان بیشترین طرفدار را دارند، پس اگر بتوانیم درصد کمی از طرفداران این بازی را هم به سوی خود بکشیم سود زیادی نصیبمان خواهد شد.اما وقتی بازی را منتشر می کنیم و حتی از طرفندهای وطنی(مثلا اولین بازی ایرانی در سبک فلان) هم استفاده می کنیم، در آخر استقبال اندکی از نتیجه ی کارمان مشاهده می کنیم.

اشتباهات رایج (1): بدون الگو دست به موس نشوید!

پرده ی اول :"به گمانم ایده ی خیلی خوبی است. به اندازه ی کافی هم روی آن فکر کرده ام و به گمانم دیگر نباید وقت را تلف کنم و باید به سرعت خودم را به رایانه ام برسانم و کار طراحی و مدل سازی را شروع کنم". پرده ی دوم :"چرا هر چه قدر وقت می گذارم به آن چیزی که می خواهم نمی رسم!...نمی توانم بیش از این روی مدل سازی این قسمت از بازی کار کنم...تازه از طراحی محیط آن بخش از بازی هم اصلا رضایت ندارم! با این وقت کم و طولانی شدن فرآیند ساخت بدجوری گیج و کلافه شده ام و با این اوصاف حتی نمی دانم دقیقا کجای کار مشکل دارد؟!؟".

دو پرده ی بالا نگاهی مختصر به بیشتر ایده های ما در فرآیند ساخت یک بازی رایانه ای را در بر می گیرد. اینکه ما در ابتدا یک ایده ی جالب (و به راستی جالب) و در خور توجه در ذهنمان داریم که می تواند مرتبط با هر بخشی از بازی ما باشد، از داستان گرفته تا مدل سازی و بخصوص طراحی محیط. اما چرا هنگامی که پشت رایانه ی خود می نشینیم به یکباره آن همه زیبایی و خلاقیت جای خودش را به گیجی و سردرگمی می دهد. برای بررسی یکی از دلایل مهم این موضوع با من همراه شوید.

مراحل پیاده سازی یک مرحله!

مراحل طراحی مرحله  یکی از نکات کاربردی است که دانستن آن می تواند به شما در پیش برد بهتر و سریع تر فرآیند بازی سازیتان کمک کند. پس بیایید نگاه مختصر و ساده ای به این مراحل بیاندازیم.