آموزش های بی انتها| مروری بر بسته های آموزشی صفر تا صد بازی سازی

شاید شما هم به عنوان یک فرد علاقمند به حوضه ی بازی سازی پس از جستجوی مختصری در اینترنت آموزش های رایگان و غیر رایگان بسیاری را مشاهده کرده اید که معمولا با عنوان هایی از قبیل "آموزش بازی سازی با...." یا "آموزش بازی سازی ... از مبتدی تا حرفه ای" مواجه شده اید. اما اگر فردی اهل تجربه کردن بوده باشید ، احیانا چند تایی از این آموزش های رایگان و غیر رایگان را امتحان کرده اید تا ببینید در انتهای این آموزش های چه چیز هایی نصیبتان خواهد شد و آیا می توانند شما را به هدف خودتان یعنی بازی سازی نزدیک کنند یا خیر. به عنوان یک بازی ساز تازه کار بد نیست تجربه ی من را نیز به عنوان کسی که تا الان بیش از ده ها ساعت از این آموزش ها ( چه فارسی و چه غیر فارسی ) را تجربه کرده ام را نیز بدانید تا شاید بتواند شما را در رفتن راه هایی که رفته شده است آگاه و از تکرار اشتباهات رایج جلوگیری کند.

اگر بخواهم در همین ابتدای متن نظر خودم را در مورد این آموزش ها برایتان بگویم این است که رویای بازی ساز شدن آن هم فقط با گذر از این آموزش ها ، تنها رویایی در ذهن افراد تازه کاری مثل خود ماست! اما سوال مهمی که این جا مطرح می شود این است که آیا وقعا این آموزش ها نمی تواند دردی از ما دوا کنند و ما را قدمی در مسیر بازی سازی جلو ببرند؟

اگر قبلا هم سری به وبلاگ من زده باشید و بخصوص مطلب "روند ساخت یک بازی رایانه ای" را مطالعه کرده باشید ، براحتی می توانید جواب خود را پیدا کنید. باید دقت کنید که اگر ما روند ساخت یک بازی رایانه ای ( اصطلاح بازی رایانه ای تمام پلتفرم ها را شامل می شود ) را در نظر بگیریم در خوش بینانه ترین حالت ، اولین جایی که سر و کار شما با یک موتور بازی سازی آغاز خواهد شد ، انتهای مسیر پیش تولید بازی یعنی در مرحله "نمونه سازی اولیه - Prototype است. یعنی شما پس از پرورش ایده ی اولیه خود ، نوشتن سند مفهومی بازی (هر چند کوچک) و انجام یکسری طراحی های اولیه تازه آن هم برای آزمایش عملی ایده ی خود ، اقدام به نمونه سازی کرده و بازی خود را در یک قالب کوچک ولی قابل بازی می سازید. حتی اکثر اوقات صرفا با ساختن نمونه هایی از گیم پلی بازی که هیچ گونه گرافیک خاصی هم ندارد این طور برداشت می شود که ایده ی مورد نظر در عمل هیچ ویژگی هیجان انگیزی ندارد و کار بر روی آن ایده متوقف می شود. دقت داشته باشید که در روند معقول و استاندارد بازی سازی حتی با جوانه زدن یک ایده در ذهن سازنده ی بازی هیچ گاه در همان ابتدا پای یک سیستم رایانه ای نمی نشینند و موتور بازی سازی خود را روشن نمی کنند! آن ها خوب می دانند که برای اینکه یک ایده حتی وارد مرحله ی نمونه سازی بشود باید قبل از آن مقداری پرداخته شده و رشد کند . جوانب آن بررسی شود و اگر لازم است تحقیقات اولیه ای در مورد آن صورت پذیرد. بعد از اتمام تمام این ها و صرفا برای شناختن فاصله ی واقعیت با آن چه در ذهن دارند ، اقدام به ساخت نمونه های اولیه از ایده ی خود می کنند ، ایده ای که ارزش خود را حداقل در مراحل قبل نشان داده است.

اما حالا بیایید نگاهی به محتوای آموزش هایی که در دسترس همه ی ما قرار دارد بیاندازیم. به جرئت می توانم بگویم که هیچ کدام از این آموزش ها به شما یاد نمی دهند که چطور بازی بسازید ، بلکه یه به شما یاد می دهند که چطور با یک موتور باز سازی کار کنید! مثل این می ماند که به شما بگویند این دنده ماشین است ، آن ترمز است و این هم پدال گاز ، پس حالا که فهمیدی این ها چیکار می کنند پس تو الان یک راننده شده ای! به شما تبریک می گوییم! البته در وقت خودش باید کار با دنده و ترمز و پدال گاز را هم یا بگیریم ولی آیا صرفا یادگیری آن ها شما را راننده می کند؟

بیایید از جنبه ی دیگری به این آموزش ها نگاه کنیم. به شخصه پس از بررسی تعداد زیادی از این اموزش ها باید بگویم تنها کاری که سازندگان آن ها کرده اند ترجمه ی آموزش ها موجود در اینترنت بوده است و حتی خود شخصی که آموزش می دهد بعضا یک بازی نیز از خود نساخته است. تازه از عناوینی همچون "آموزش از مقدماتی تا پیشرفته" استفاده می کنند و وقتی که به مدت آموزش نگاه می کنیم می بینیم در بهترین حالت 5 یا 6 ساعت آموزش در دوره شان وجود دارد! یعنی صفر تا صد یک موتور قدرتمند مثل یونیتی را می توانید در 5 یا 6 ساعت یاد بگیرید! اما اگر از همه ی این ها هم بگذریم جا دارد یک سوال را حداقل از خودمان بپرسیم و آن این که اگر واقعا بازی سازی این قدر راحت و ساده بود ، چرا از آن به عنوان یکی از سخت ترین کار ها یاد می شود؟ به عنوان مثال حتی بازی تقریبا کوچک ولی بسیار موفق "درون-Inside" نیز که توسط یک تیم حدودا 20 نفره ساخته شده ، برای تکمیل شدنش حدودا 4 سال زمان نیاز دارد و در انتها ما کلا شاهد چیزی در حدود 4 ساعت گیم پلی برای آن هستیم! یعنی بطور فرضی برای هر یک ساعت گیم پلی یک سال زمان صرف کرده اند! این دقیقا آن نکته ای است که هیچ کدام از این آموزش ها آن را برای ما بیان نمی کنند. تازه خوب است بدانید که بازی های موفق این استودیو بازی سازی یعنی برزخ و درون ، به ترتیب دو بعدی و دو و نیم بعدی بودند! یعنی برای ساخت یک بازی دو بعدی عالی آن همه وقت صرف کرده اند که البته نتیجه ی زحمت خود را نیز مشاهده کردند. پس چطور ما می توانیم پس از تنها 5 یا 6 ساعت آموزش بی هدف تبدیل به یک بازی سازی همه کاره شویم؟

من پس از تمام آموزش هایی که مشاهده کردم سرانجام به این نتیجه رسیدم باید مسیر جذاب یک شبه بازی سازی شدن را کنار بگذارم و سعی کنم آن را از پایه و بصورت اصولی یاد بگیرم. حتی همین وبلاگ هم در همین راستا بوجود آمده تا در حد توانش بتواند مسیر بازی سازی واقعی را برای علاقمندان روشن نماید. من در حال مطالعه ، تحقیق و تجربه ی چیز های جدیدم و همواره سعی می کنم آن ها را با شما به اشتراک بگذارم. این خلاصه ی کلام من است :

هنگامی که در راه بازی سازی قدم می گذارید ، در حال قدم گذاشتن در دنیای تازه ای هستید. باید بگردید و اکتشاف کنید و از تجربه های جدید هراسی به خود را ندهید. اما بدانید که گنج های پنهان این سرزمین رویایی تنها در گذر از صبر فراوان و تلاش بی وقفه بدست می آید. پس همین حالا دست به کار شوید.